Schaken deed hij eigenlijk alleen maar als liefhebberij. Toch was iedereen er over eens dat hij zonder veel oefening rond 1912, amper 20 jaar oud, tot de beste spelers van Nederland behoorde en werd hem een goede toekomst voorspeld.

Zover kwam het niet. Na 1913 schaakte hij nog incidenteel en bleek niet alleen geniaal in het schaakspel maar ook in muziek, wiskunde en eigenlijk alles waarin hij zich verdiepte.